Hoi Hoi!

Hopelijk hebben jullie allemaal een leuke kerst gehad?! Ik in ieder geval wel.

Om mijn vorige verhaal te vervolgen zal ik beginnen met de Sipi Falls. Tijdens een ritje op Mount Elgon hebben we flink genoten van het uitzicht. Wat was het mooi! Eenmaal aangekomen op bestemming (Sipi), konden we kiezen tussen twee accomodaties. Eentje waarvoor je 60 dollar voor een nacht betaalde, of eentje waarvoor je 5 euro betaalde. Nou die keuze was snel gemaakt, lekker terug naar het primitieve voor 5 euro. Geen elektriciteit, geen water, helemaal niks als een klein rond hutje met bedden erin. Maar wat hebben we gelachen. Toen we onze spullen in het hutje hadden gelegd gingen we ons klaarmaken voor een hike door de Sipi Falls. We kregen allemaal een stok die net zo groot was als ik ongeveer, ik miste alleen nog de schapen die achter mij aan liepen. Dan was herder Lise helemaal compleet. Tijdens de hike van 4 uur hebben we 3 watervallen gezien. En als je dan toch onder aan die waterval staat, dan kun je er maar net zo goed onder/tussen gaan staan toch? En hoe vet was dat! Die ervaring vergeet ik nooit meer. Wat ook erg leuk was, was dat onze gids Roger ervan hield om foto's te maken want dat had hij ooit als beroep gehad. Dus hij had de camera van Monica toegeëigend tijdens de tocht en extreem veel maar leuke foto's gemaakt. Wanneer ik deze heb zal ik ze zeker hierop plaatsen. Na de hike zijn we nog een berg opgeklommen om van de zonsondergang te genieten en opnieuw was het weer een fantastisch uitzicht! Teruggekomen bij onze slaapplek was er eten voor ons gemaakt, maar de hele regio zat zonder stroom. Dus het enige lampje in de publieke ruimte deed het ook niet meer. Toen was het primitieve helemaal compleet met een lantaarntje hahah.

De volgende ochtend zijn we weer naar Jinja vertrokken voor kerstavond. Dit gebeurde niet zo soepel als gepland. We hadden pech onderweg en nee hier is geen anwb. Dus gestrand in de middle of nowhere, maar al snel kwamen lokale mensen ons helpen. Dat is hier zo mooi om te zien, iedereen helpt elkaar. Heel dit land lijkt net een groot geheel qua mensen. Iets wat je in Nederland nooit zal zien. De motor was overhit, dus na er wat water opgegooid te hebben konden we weer verder. Nog steeds deed de auto het niet geweldig, maar het reed in ieder geval weer. Nadat we weer thuis aangekomen waren zijn we met zijn alle naar the Bourbon gegaan om te genieten van zonsondergang met een lekker koud biertje. Hier hebben we bedacht om Secret Santa te gaan doen voor oudjaarsdag, oftewel gewoon surprise. Ergens die avond hadden Sebastiaan en Kenneth het plan bedacht dat ze de hele avond gingen regelen. Nou helemaal prima, dus we vervolgde de avond naar een straattentje waar ze rolex verkochten. Geweldig goed avondeten... Daarna belanden we opeens in een casino waar alleen maar Indiase of Chinese mensen waren. Dus toen zijn we maar snel naar het kroeg gedeelte gegaan wat zo goed als leeg is. Hier hebben Kenneth, Monica en Joel kennis gemaakt met de polonaise. Met zijn vijf liepen we zonder schaamte door die kroeg heen. Die paar mensen die er waren, keken ons aan alsof we gek waren wat nog meer plezier bij ons opleverde. Daarna zijn we naar The Office gegaan. Dit is een kroeg die bekend staat als je komt er om even iemand op te pikken. Nou geweldig volk toch... Na er toch maar het beste van gemaakt te hebben zijn we weer braaf naar huis gegaan. Het was een kerstavond om nooit te vergeten. Het zat vol onverwachte dingen en een battle tussen de mannen en vrouwen, want wij zouden watjes zijn. Nou dat tegendeel is bewezen.

Eerste kerstdag zouden we eigenlijk naar Kampala gaan. Maar door wat familieproblemen bij Kenneth zijn familie, zijn Monica, Sebastiaan en ik maar gewoon in Jinja gebleven om kerst te vieren met Joel. We hadden bedacht om een uitgebreide lunch te koken, waarvoor Joel en ik inkopen zouden gaan doen. Dus wij met zijn twee op naar de markt, nou die was bijna leeg dus vertelde Joel me dat we naar een andere markt zouden gaan. Ik weet niet waar het mis ging, maar opeens stonden we bij zijn familie in de tuin... Het meest onverwachte ooit, maar wel leuk om te zien hoe de mensen hier zich klaar maken voor kerstmis. Kippen slachten enzo... Terug aangekomen met weinig eten, omdat ze nergens iets hadden. Hadden Monica en ik maar besloten om de boodschappen te gaan doen in plaats van met Joel, want dat levert rare tripjes op. Op de boda boda naar de stad in de hoop dat ze daar wel nog wat hadden en ja hoor er was nog genoeg. Hier kwam het idee in ons op om cadeautjes te maken voor de kindjes hier. Dus we hadden een zak lollies gekocht om deze in te pakken en aan de kinderen te geven. Na de lunch zijn we naar een zwembad gegaan op een berg, waar je zwom met uitzicht op de Nijl en tussen de palmbomen en apen. Wat was dit heerlijk. 'S avonds hebben we het rustig gehouden met een kampvuurtje en het eten wat over was van de lunch.

Tweede kerstdag zijn we opnieuw gaan zwemmen. We zijn naar een ander punt aan de Nijl gegaan waar je aan een soort kabelbaan het water in kon gaan. Sebastiaan en ik vol enthousiasme van dat ding af, om vervolgens weer heel ver terug te moeten zwemmen met een touw. Monica durfde de uitdaging ook aan, maar wel met een reddingsvestje. Dit maakte het terugzwemmen met touw iets moeilijker omdat ze bleef drijven en dus met de stroming terug naar achter geduwd werd. Dus ik het water in springen om het touw over te nemen. De tweede keer durfde ze het aan zonder reddingsvest, want dat zat alleen maar in de weg. Dit ging iets beter, maar twee meter voordat ze er was kon ze niet meer. Ze was helemaal op en opeens roept ze Lise help. Dus ik sprint naar dat water toe en spring erin. Ze was gewoon helemaal buiten adem en kon niet meer zwemmen ze zakte alleen maar omlaag in plaats van vooruit. Dus ik het touw gepakt en met Monica hangend aan mij het laatste stukje terug gezwommen.. Dit was wel even schrikken, maar het ging allemaal goed. Hierna gingen Sebastiaan en ik nog even van een schans afspringen, waardoor we als gek werden verklaard omdat wij geen angst kende volgens hun haha. Daarna zijn we terug gegaan naar het restaurant waar we de lekkerste hamburger van Jinja hebben gehad. Op de weg terug naar huis zijn we nog even gestopt bij de plek waar mensen kunnen Bungeejumpen. Helaas was daar niemand aan het springen, maar we zaten daar lekker in het zonnetje met een koud biertje. De avond hebben we weer rustig thuis doorgebracht.

Ik heb dus een geweldige kerst gehad: zon, zwemmen, palmbomen en heel veel plezier! Hopelijk was die van jullie ook geslaagd. Nu gaat het normale leven weer beginnen voor een paar dagen. Dus ik spreek jullie snel weer! Tot ziens